”Vertrouwen win je door eerlijk en jezelf te zijn”
''Als je echt verbinding maakt, dan hoef je maar een les van een kwartier te hebben, maar dan leren ze net zoveel als in een les van een uur.''
Op de Dag van de Leraar verrasten we Marie-Liza met een bijzondere erkenning: Adhocdocent van het Jaar! We gingen met haar in gesprek over haar ervaringen in het onderwijs, haar uitdagingen en wat haar drijft om elke dag weer met energie en plezier voor de klas te staan.
Van start als jonge docent
Marie-Liza herinnert zich haar eerste ervaring als docent nog goed. “Ik was 19 en kreeg een havo-klas onder mijn hoede op de Driestar College. Ze hadden dat jaar al twee verschillende docenten gehad en waren een beetje opstandig. Ik kwam als derde binnen, en je merkte meteen dat het zoiets was van: wie bent u en wat komt u doen?” Ze lacht terwijl ze terugdenkt aan die tijd. “Gelukkig waren zij nog maar 14, 15 jaar oud en kon ik mijn draai wel vinden. Maar in het begin dacht ik echt: wat een onbeschaafde kinderen! Doe eens even normaal!”
Marie-Liza wist ondanks haar jonge leeftijd al snel de aandacht van de klas te trekken en een band op te bouwen. “Ik ben heel erg relatiegericht. Als leerlingen mij kunnen vertrouwen, dan willen ze ook iets van me aannemen. En dat vertrouwen win je door gewoon eerlijk en jezelf te zijn.” Met die aanpak slaagde ze erin om een klas die eerst chaotisch en onrustig was, te laten luisteren en te laten leren. “Het ging toen vooral om de relatie opbouwen. Pas daarna kwamen we toe aan echt lesgeven. En dat werkte! Rust, openheid en gewoon doen wat je zegt dat je gaat doen.”
Het belang van verbinding
Verbinding is het woord dat steeds weer terugkomt als Marie-Liza praat over haar werk. Ze gelooft sterk dat de echte lessen niet alleen in de vakinhoud zitten, maar vooral in de relaties die je als docent opbouwt met je leerlingen. “Het mooiste aan mijn werk is de band die je opbouwt met de leerlingen. Het is niet alleen geven, maar je krijgt ook zoveel terug. Dat maakt het werk zo waardevol.”
Dat vertrouwen heeft zich ook uitbetaald in moeilijke momenten. “Vier weken terug overleed mijn schoonvader,” vertelt Marie-Liza. “Dat merk je dan ook in de klas. Je staat er niet helemaal zoals normaal, en leerlingen voelen dat aan. Toen vroeg een leerling: ‘Gaat het goed met u?’ en ik antwoordde eerlijk: ‘Nou, nee, eigenlijk niet zo.’ Vervolgens legde ik in grote lijnen uit wat er aan de hand was. Je merkt dat ze dat waarderen. Dan gaan ze echt met je meedenken.”
Lesgeven is meer dan alleen kennis overdragen
Wat Marie-Liza vooral drijft, is de kans om iets bij te dragen aan de ontwikkeling van haar leerlingen. “Als je echt verbinding maakt, dan hoef je maar een les van een kwartier te hebben, maar dan leren ze net zoveel als in een les van een uur. Het gaat erom dat ze nadenken, reflecteren en nieuwsgierig worden. En dat begint vaak met een simpel gesprek.”
Wat is volgens Marie-Liza het geheim om een goede docent te zijn? “Je moet een beetje flexibel zijn en niet bang zijn om te leren van je leerlingen,” legt ze uit. “Je hebt elke dag een spiegel voor je neus. Hoeveel je ook denkt te weten, er is altijd wel iemand die zegt: ‘Ja, maar ik zie het zo en zo.’ En dat is prachtig! Daar leer je zelf ook weer van.”
Adhocdocent van het Jaar – en trots!
Dat ze nu verkozen is tot Adhocdocent van het Jaar, vindt ze bijzonder. “Ja, ik voel me echt vereerd. Ik ben al vijf jaar werkzaam bij Adhocdocent en mensen vragen me wel eens waarom ik niet vast in dienst ga. Maar ik vind die flexibiliteit fijn. Ik ben gewoon altijd een beetje een vrije vogel geweest,” vertelt ze met een glimlach. “Zolang ik niet gesetteld ben, blijf ik lekker werken via Adhocdocent. Het geeft me de ruimte om te ontdekken wat bij mij past.”
Tot slot een tip voor iedereen die overweegt het onderwijs in te gaan: “Gewoon doen! Niet bang zijn. Het is zo’n bijzonder beroep. Het is niet alleen geven, maar ook ontzettend veel ontvangen.”